-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:32133 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

چه كنيم شيطان ما را فريب ندهد و به فساد نكشاند؟

براي رهايي از وسوسه هاي شيطان بايد ابتدا دام هاي شيطان را شناخت و از آن فاصله گرفت كه مهم ترين آن افكار شيطاني است. امام علي(ع) مي فرمايد: كسي كه دراطراف گناه بسيار بينديشد سرانجام به آن گناه كشيده خواهد شد.[16]

اگر كسي بتواند انديشة خود را از نفوذ افكار شيطاني دور نگه دارد به يقين از انعقاد نطفه گناه جلوگيري كرده است.

دام خطرناك ديگر شيطان، نگاه شهوت آميز است.

امام صادق(ع) مي فرمايد: نگاه به نامحرم تير زهر آلود شيطان است. چه بسيارند نگاه هايي كه بعد ها حسرت و تأسف طولاني به دنبال دارد.[17]

اما مؤثرترين راه نفوذ شيطان هواپرستي است، زيرا شيطان تا پايگاهي درون انسان نداشته باشد، بر وسوسه گري قدرت ندارد. پايگاه شيطان جز هوا پرستي نيست.

آن چه ذكر شد حكم پيشگيري دارد اما در دفع وسوسه هاي و مبارزه با آن نيز قرآن مجيد استعاذه يعني پناه بردن به خدا را مطرح كرده است: اگر وسوسه اي از شيطان تو را برانگيزد، به خدا پناهنده شو كه او شنواي دانا است.[18]

استعازه امري معنوي است و تنها به گفتن اعوذ بالله استعاذة حقيقي صورت نمي گيرد. چه بسا گفتن آن نيز بازيچة شيطاني است. استعاذة واقعي توجه به خدا است. پارسايان از اين نيروي باطني براي مقابله با وساوس شيطاني استفاده مي كنند. قرآن مجيد مي فرمايد: پرهيزكاران هنگامي كه وسوسه هاي شيطاني آن ها را احاطه مي كند، به ياد خدا مي افتند و راه حق را انتخاب مي كنند.[19]

وسوسه هاي شيطاني همانند ميكرب هاي بيماري زا هستند كه دنبال بنيه هاي ضعيف مي گردند تا در آن جا نفوذ كنند اما كسي كه به ياد خدا باشد اين ميكرب ها را از خود دور مي سازد.

راه ديگر مبارزه با وساوس شيطاني انجام عبادات مانند نماز و روزه است. قرآن مجيد مي فرمايد: با نماز و روزه از خدا طلب ياري كنيد.[20]

[16] غررالحكم، ج5، ص 321.

[17] وسائل الشيعه، ج 14، ص 138.

[18] اعراف (7) آية 200.

[19] همان، آية 201.

[20] بقره(2) آية 45.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.